Młodzi z pokolenia ADHD
Czym jest ADHD?
ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej jest zaburzeniem psychicznym charakteryzującym się nieadekwatnymi do wieku rozwojowego deficytami uwagi, impulsywnością i nadpobudliwością ruchową, które powstały przed 7. rokiem życia i nie ustępują przez ponad sześć miesięcy, a ich nasilenie powoduje znaczne trudności w funkcjonowaniu osoby w najważniejszych obszarach życia.
Czy ADHD to zaburzenie rozwojowe czy choroba?
ADHD to bardziej zaburzenie rozwojowe, spowodowane odmiennym wariantem rozwoju umysłu. U osób z ADHD słabiej działa tzw. mechanizm hamowania bodźców, co w konsekwencji prowadzi do trudności w koncentracji, nadmiernej ruchliwości i impulsywności.
Co jest potrzebne, by rozpoznać ADHD?
Przy rozpoznaniu tego zaburzenia należy znać objawy ADHD. Osoby z tym zaburzeniem mają kłopoty z koncentracją, ruchliwością i impulsywnością. U pacjenta z rozpoznanym ADHD obserwuje się dużo większe nasilenie braku koncentracji, impulsywności i ruchliwości w porównaniu z rówieśnikami. Są one trwałe i w znacznym stopniu utrudniają codzienne funkcjonowanie. Jeżeli dziecko jest nadmiernie ruchliwe, wstaje podczas lekcji, chodzi po klasie, nie zapisuje pracy domowej, wtedy będziemy mówić o zaburzeniach i ewentualnym rozpoznaniu ADHD.
Z jakimi zaburzeniami może występować ADHD?
ADHD bardzo często występuje z innymi dolegliwościami. Na pierwszy plan wysuwają się problemy z zachowaniem nazwane zaburzeniem opozycyjno – buntowniczym. Osoby z tego rodzaju problemem charakteryzują się impulsywnością, łatwo popadają w złość czy frustrację. Bardzo często robią coś na przekór innym osobom. Drugim zaburzeniem, które występuje u dzieci z ADHD są zaburzenia lękowe. Wraz z wiekiem zmieniają się objawy współwystępujące: można zaobserwować takie zaburzenia jak depresja, niska samoocena, większe ryzyko uzależnienia od różnego rodzaju używek.
Jakiego rodzaju terapie stosuje się u dzieci z ADHD?
Upraszczając model leczenia, w przypadku ADHD zakłada pięć elementów. Po pierwsze, jest to psychoedukacja, czyli zdobywanie wiedzy na temat tego zaburzenia, tak by mieć umiejętność rozpoznawania objawów i odróżniania ich od innych zaburzeń czy problemów, które występują u danego dziecka. Po drugie, należy udać się z podopiecznym do poradni, by uzyskać zaświadczenie o tym, że dziecko ma specjalne potrzeby edukacyjne. Wówczas nauczyciele, pedagog będą mogli otoczyć ucznia odpowiednią opieką terapeutyczną w szkole. Po trzecie, niezwykle ważne jest zaangażowanie rodziców. Powinni oni brać udział w warsztatach, by dowiedzieć się jak postępować z dzieckiem, jak mu pomóc. Czwarty element leczenia to stwierdzenie czy u pacjenta występują jeszcze jakieś inne problemy. U dzieci, u których stwierdzono bardzo silne objawy, stosuje się farmakoterapię, która ułatwia funkcjonowanie – to ostatni punkt leczenia ADHD.